maandag 25 mei 2015

Slager Rodrigues Paté leuke knoflookdamp

Slagerij Rodriques
was me een begrip; staat geschreven. Maar ik weet dit zelf ook want gesmuld van de patés heb ik wel zeker. Deze werden in de nacht gekookt of moesten afkoelen in het keldertje onder de winkelruimte (Vgr 20), zodat de knoflookgeur de hele 3e Weteringdwarsstraat inwoei als ik langsliep richting café De Wetering (Wstr 37).

Slagerij Rodrigues, Vijzelgracht 20. Foto beeldbank Stadsarchief Amsterdam

Zovele knoflooktenen gepeld maakten mij wel argwanend, men zou een slechte vleessoort hiermee kunnen verdoezelen; iets dergelijks heb ik wel van mijn moeder gehoord en zelf ook ondervonden door de scherpe paprika in Chorizo dat vervaardigd is van afvalvlees. Maar toch wil ik er niet kwaad over spreken juist vanwege die goede herinnering mijner smaakpapillen.

Ik was in de 70er slechts tweemaal in de winkel, niet voor de paté want die heb ik daar nooit gekocht doch voor vlees voor een ragoût. "Lam, geit en rund", adviseerde de slager en hij pakje de lapjes vlees vanonder de toonbank alwaar zich een lade of schuifplank bevond, begon deze in blokjes te snijden. Intuïtief dacht ik of dit wel hygiënisch is? Vlees moet toch gekoeld zijn en blijven. In later jaren zal dit een reden worden de slagerij te sluiten juist vanwege de nieuwe Brusselse wetgeving inzake winkel. De vleesmaaltijd was bestemd voor mijn geëerde gast Janus Derks die mij opzocht in mijn eerste woning in de volksbuurt. Uiteraard gingen wij na afloop per taxi het bruisende nachtleven in. Ook zag ik voor het eerst daar een zuiglam hangen aan de haak; ik bekeek het aandachtig en Lodewijk H. Cohen Rodrigues (geb. 1918) bleef stil; ik denk dat hij de klant rustig wil opnemen. Er is voor deze vleessoort wel een aparte groep liefhebbers want bij AH kan je het niet kopen.
Verder verkocht de slager ook duifjes met zuurkool.

Café De Fles, ingang keldertje


Terug naar de patés, die ik gaarne nuttigde in café De Fles, voor mij het afzakkertjes-café (later Van Wonderen) na Mulder aan de Weteringschans met de energieke klantenbindende eigenaar Henri Vriezenbeek. Het Flesje (Prgr 953), zo wij het noemden, moest via een trappetje naar beneden worden betreden, waarvan een vrij lege ruimte diende te worden doorlopen om via een nauwe deuropening te arriveren in een romantisch verlichte ruimte door olielampjes. Muren en plafond waren bruin. Later moesten deze op last van de brandweer worden verwijderd en werden er kaarslampjes voor in de plaats gezet. Donker, ruimte voor vrijen.


Janus Derks en Henri Vriezenbeek



De Rodrigues-patéschotel was overheerlijk, ook de Franse kaas. De culinair ingestelde gast kon ook escargots in bouillon kopen wat meer leek op ossenstaartsoep. Eenmaal de paté op tafel en de ruimte erom heen was hier ook vervuld met de etherische damp van de ail die je hormonen deed trillen.


Documentatie:
Slagerij Rodriguez buurtwinkel (na 1998)
Janus Derks (2010)
Janus Derks (2010)
Café Mulder, Weteringschans
Café Van Wonderen



23-12-2017 Foto Janus en Henri toegevoegd.

17-10-2020 Naam nauwkeurig + gebd.










2 opmerkingen: